Prokaryotik Hücre

 Hücrelerin iç zar sistemleri, bir çekirdeği ve diğer organelleri vardır. Ökaryotik hücrelerden farklı olarak prokaryotik hücrelerde çekirdek ve diğer zara bağlı yapılar yoktur. Bunun yerine hücrenin içi, ribozomları, DNA'yı ve hücrenin geri kalan bileşenlerini içeren tek bir bölmedir. Ancak bu, prokaryotik hücrelerin ilkel olduğu anlamına gelmez. En eski hücreler prokaryotlardı ve prokaryotik hücreler diğer hücrelerden daha uzun süredir evrimleşiyor. Fizyolojileri basit görünebilir, ancak aslında bu organizmalar oldukça gelişmiştir.

Prokaryotik hücreler, ökaryotik hücrelerden daha küçük olma eğilimindedir; çapı sadece birkaç mikrometreye karşılık 10 ila 100 mikrometredir. Ancak bakteri ve diğer prokaryotların boyut olarak eksiklerini, etkileyici şekil dizileriyle telafi ederler. Bazıları küreseldir; diğerleri çubuklara, hilallere, tirbuşonlara, hatta küçük tenis raketlerine benziyor. Birçoğunun hareketlerini güçlendirmek için kamçıları ve onları korumak ve onlara ayırt edici şekillerini vermek için sert bir ceket veya hücre duvarı vardır. Bazılarının, genetik materyali değiş tokuş ettikleri pili adı verilen tüy benzeri uzantıları vardır - bazı durumlarda antibiyotiklere karşı dirençten geçer. Diğerleri, bir hayvanın bağışıklık sistemine kaymalarını sağlamalarına yardımcı olan viskoz jöle benzeri bir kapsül içinde gizlenmiştir. acteria ve diğer prokaryotlar, ökaryotik hücrelerin yaptığı her şeyi yapar - büyür, çoğalır ve çevre ile etkileşime girer. Bazıları her 20 dakikada bir hızla bölünür. Bu oranda, iki katına çıkmanın üstel gücüyle, tek bir prokaryot, yalnızca birkaç saat içinde Dünya'daki insanlardan daha fazla hücreye yol açabilir. Kesin sayılar açısından, prokaryotlar dünyaya tamamen hakimdir. Biyokütle açısından, ökaryotlar dünyayı yaklaşık olarak eşit bir prokaryot kütlesiyle paylaşır.

Prokaryotlar yapısal olarak ökaryotlardan daha basit olsalar da yaşam tarzları birçok yönden daha egzotiktir. Prokaryotlar, Kuzey Kutbu buzu ve volkanik kaynaklardan diğer canlı hücrelerin içlerine kadar çok çeşitli habitatlarda gelişirler; ve ökaryotik hücrelere besin sağlamayan çok çeşitli kimyasal maddelerden - kükürt ve demir bileşiklerinden amonyağa, çeşitli toksinlere kadar çeşitli maddelerden - enerji elde edebilirler. Hatta bazı bakteriler petrol sızıntılarıyla beslenir. Fotosentetik prokaryotlar, nihai enerji kaynağı olan ışıkla hayatta kalır. Erken fotosentetik bakteriler tarafından salınan oksijen, belki de 3.5 milyar yıl önce başlayarak, Dünya'nın atmosferini dönüştürdü ve ardından gelen oksijen tüketen organizmaların evrimini mümkün kıldı.