Loading

Endositoz ve Ekzositoz


Bazı maddeler, örneğin proteinler ve polisakkaritler gibi besinler, taşıyıcı proteinlerin bir zardan geçmesi için çok büyüktür. Bu hacimli malzemeler endositoz adı verilen bir süreçle alınır. Hücreler, molekülleri, virüsleri ve hatta diğer hücreleri sindirmek için endositoz kullanır. Endositoz sırasında, plazma zarı, malzemeyi içine alıp çevreleyene kadar içe doğru sıkışır ve sonunda, malzemeleri bir hücre içinde hareket ettiren zara bağlı bir kese olan bir kesecik oluşturmak üzere sıkışır. Bu veziküller yüklerini lizozomlara (sindirim için) veya diğer organellere taşır.



Salgı için özelleşmiş hücrelerde -pankreasta insülin üreten hücreler buna bir örnektir- ters işlem gerçekleşir. Bu durumda veziküller yüklerini hücre yüzeyine doğru taşırlar. Orada, keseyi çevreleyen zar, plazma zarı ile birleşerek yükünü hücrenin dışına atar. Bu vezikül güdümlü ejeksiyona ekzositoz denir.


Hem endositoz hem de ekzositoz, vezikül oluşumunu yönlendirmek, hangi kargo moleküllerinin taşınacağını seçmek ve veziküllerin hedef zarlarını tanımasına ve kaynaşmasına yardımcı olmak için zar proteinlerine bağlıdır ve kargolarını doğru varış noktasında serbest bırakmalarına izin verir. Örneğin, klatrin adı verilen bir protein, belirli taşıma keseciklerini kaplayarak, keseciklere şekillerini veren sepet benzeri bir kafes oluşturur. Klatrin, belirli kargo moleküllerini yakalayan diğer proteinlerle etkileşime girerek, her vezikülün taşıdığı kargo moleküllerinin seçilmesine de yardımcı olur. Malzemelerin taşıma kesecikleri ile hareketi, hücre biyolojisi için o kadar temel bir öneme sahiptir ki, 2013 Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü, bu moleküler trafiğin nasıl kontrol edildiğini inceleyen üç bilim adamına, Randy Schekman, James Rothman ve Thomas Südhof'a verildi.

Yorumlar

Yorum Gönder

ΔΔCt Hesaplama

ΔΔCt Hesaplama











ΔΔCt Sonucu:

Bu blogdaki popüler yayınlar

MİTOKONDRİ’NİN GENOMU ve GÖREVLERİ

Resim
 Rabia YALÇIN  - Moleküler Biyoloji ve Genetik,  Haliç Üniversitesi Mitokondri, tüm ökaryot hücrelerde yer alan ve hücrede meydana gelen kimyasal reaksiyonlar için gerekli enerjiyi sağlayan, sitoplazmada bulunan bir organeldir. Mitokondriler oval görünümlü, yaklaşık 1 µM uzunluğa ve 0,5 µM ene sahiptirler. Enerjiyi, hücrenin sitoplazmasındaki besin maddelerinden ve oksijenden sağlamaktadırlar. Oksidatif fosforilasyonun merkezidir. Mitokondri’nin yapısını incelediğimizde çift katlı iç ve dış membranı, zarlar arası boşluk, DNA, matrixler, ribozomlardan ve kristalardan oluşmaktadır. Bir hücre içerisinde yüzlerce, binlerce mitokondri bulunabilir ve şekil, büyüklük olarak farklılık göstermektedir. Birkaç yüz mikron çapında küresel yapıda ya da birkaç mikron çapında ipliksi görünümde olabilmektedirler. Bütün mitokondri’lerin içerisinde 2-10 arasında değişen mitokondriyal DNA bulunmaktadır. Fakat bu değişkenlik türden türe, kişiye, dokuya göre değişmektedir. İnsanlarda 16 kb, bitkilerde ise 5
Devamı

Soy Ağaçları

Resim
  Doğa Bahçeci - Moleküler Biyoloji ve Genetik,  Doğu Akdeniz Üniversitesi, Kıbrıs Tanımı               Soy ağaçları biyolojide belirli semboller ile aile geçmişini anlatan diyagramlardır. Bir soyağacı, aile üyeleri arasındaki ilişkileri gösterir ve bir aile içinde hangi bireylerin belirli genetik patojenik varyantlara, özelliklere ve hastalıklara sahip olduğunu ve ayrıca yaşamsal durumu gösterir. Bir aile içindeki hastalık kalıtım kalıplarını belirlemek için bir soyağacı kullanılabilir [1].               Bir özelliğin kalıtsal olup olmadığını belirlemek için genellikle en az üç nesil soy ağacına dahil edilir. Bu bilgiyi kullanarak, belirli bir bireyin bu özelliğe sahip olma veya çocuklarına aktarma şansını söyleyebiliriz. Bir soyağacına bakıp anlayabilmemiz için soyağacı çizmenin standart yolları vardır [2].   Soy Ağacı İsimlendirmesi Şekil 1: Soy Ağacı Sembolleri [1].   Soy ağaçlarında erkekleri temsil etmek için kareler ve kadınları temsil etmek için daireler
Devamı

JAK-STAT Sinyal Yolağı

Resim
 JAK-STAT sinyal yolu, bir hücredeki proteinler arasındaki bir etkileşimler zinciridir ve bağışıklık, hücre bölünmesi, hücre ölümü ve tümör oluşumu gibi süreçlerde yer alır. Yol, bir hücrenin dışındaki kimyasal sinyallerden hücre çekirdeğine bilgi iletir, bu da transkripsiyon adı verilen bir süreç yoluyla genlerin aktivasyonu ile sonuçlanır. JAK-STAT sinyallemesinin üç anahtar parçası vardır: Janus kinazlar (JAK'ler), sinyal dönüştürücü ve transkripsiyon proteinlerinin (STAT'ler) aktivatörü ve reseptörler (kimyasal sinyalleri bağlayan). Bozulmuş JAK-STAT sinyali, cilt rahatsızlıkları, kanserler ve bağışıklık sistemini etkileyen bozukluklar gibi çeşitli hastalıklara yol açabilir. JAK'ların ve STAT'lerin Yapısı Dört JAK proteini vardır: JAK1, JAK2, JAK3 ve TYK2.[1] JAK'lar bir FERM alanı (yaklaşık 400 kalıntı), SH2 ile ilgili bir alan (yaklaşık 100 kalıntı), bir kinaz alanı (yaklaşık 250 kalıntı) ve bir psödokinaz alanı (yaklaşık 300 kalıntı) içerir. Kinaz alanı, JAK&
Devamı