Bir bireyi diğerlerinden ayırmak için DNA teknolojisi kullanılabilir. Tek yumurta ikizleri dışında, hiçbir iki insan tam olarak aynı DNA'ya sahip değildir. Bu genetik farklılıklar, DNA parmak izi adı verilen bir işlemle incelenebilir. İnsan genomunun belirli bölgelerinde, kısa nükleotid dizileri birçok kez tekrarlanır. Belirli konumlardaki tekrar sayısı kişiden kişiye değişir.  Bilim adamları, bu değişken dizileri büyütmek için PCR'yi kullanır ve ardından jelde benzersiz bir DNA parmak izine eşdeğer bir bantlama modeli üretmek için jel elektroforezi kullanır. DNA parmak izleri bireyler arasında ne kadar iyi ayrım yapar? Bu, kaç segmentin incelendiğine bağlıdır. 10 farklı segmente bakıldığında, her yerde aynı sayıda tekrarı paylaşan iki rastgele bireyin olasılığı yaklaşık 10 milyarda 1'dir. Hüküm giymiş suçlulardan, çözülmemiş olay yeri kanıtlarından ve kayıp kişilerden DNA parmak izlerini kaydetmek için kullanılan FBI CODIS veri tabanı, genomdaki 13 farklı lokasyondaki değ

  Polimeraz zincir reaksiyonu, PCR, bakterilerde klonlamaya göre daha kesin ve daha etkilidir. Yalnızca ilgili DNA parçası kopyalanır ve tüm süreç birkaç saat içinde tamamlanabilir. PCR, hızlı olmasının yanı sıra çok hassastır: Bir suç mahallinde bir damla kandaki veya enfekte bir hastanın dokularında veya sıvılarındaki az sayıda virüsten eser miktarda DNA'yı bile çoğaltmak için kullanılabilir. Amplifiye edildikten sonra DNA dizilenebilir, manipüle edilebilir ve deneylerde kullanılabilir.  PCR, Kary Mullis adında genç bir biyokimyacının icadıydı. Bu fikir ona Kuzey Kaliforniya'da dağlarda araba sürerken geldi ve bu ona 1993'te Nobel Ödülü kazandırdı.  PCR'yi başlatmak için, primerler olarak adlandırılan DNA'nın tasarlanmış bölümleri, bir hedef bölümünün başında ve sonunda belirlenmiş dizilere bağlanır. DNA Primerler, DNA polimerazın çift sarmallı DNA molekülü boyunca her iki yönde kopyalamaya nereden başlayacağını söyler. Hedef DNA, primerler, DNA polimeraz ve bir n

Ökaryotik hücrelerde, yeni yapılmış mRNA moleküllerinin çoğu, RNA işleme adı verilen bir dizi modifikasyona uğrar. Hücredeki enzimler, bir uçta başlık adı verilen özel bir nükleotid, diğer uçta ise kuyruk adı verilen bir dizi adenin nükleotidleri ekler. Hem başlık hem de kuyruk, mRNA'nın hücrede bozulmasını önlemeye yardımcı olur. mRNA molekülü ayrıca ayrıntılı bir kesme ve yapıştırma prosedürü olan ekleme işlemine tabi tutulur. Yeni yapılmış mRNA'nın intronlar ("araya giren diziler" için) olarak adlandırılan bölümleri kesilir ve atılır ve eksonlar ("ifade edilen diziler") olarak adlandırılan kalan mRNA bölümleri tutulur ve birbirine bağlanır. Ekleme, spliceosome adı verilen bir RNA ve protein kompleksinin çalışmasıdır. Yalnızca ekleme tamamlandıktan sonra mRNA bir proteine ​​çevrilmeye hazırdır. Ökaryotik hücrelerdeki genlerin neden intronları vardır? Bir hücre neden dizileri mRNA'ya kopyalamak için enerji harcar, sadece onları atmak için? İşte birkaç o