Dinozorlar, Dinozor soyunun çeşitli bir sürüngen grubudur[1]. Dinozorların evriminin tam kökeni ve zamanlaması aktif araştırma konusu olmasına rağmen, ilk olarak 243 ila 233.23 milyon yıl önce Triyas döneminde ortaya çıktılar. 201,3 milyon yıl önce Triyas-Jura nesli tükenme olayından sonra baskın karasal omurgalılar haline geldiler; hakimiyetleri Jura ve Kretase dönemleri boyunca devam etti. Fosil kayıtları, kuşların Geç Jura döneminde daha önceki theropodlardan evrimleşmiş modern tüylü dinozorlar olduğunu ve yaklaşık 66 milyon yıl önce Kretase-Paleojen neslinin tükenme olayından kurtulduğu bilinen tek dinozor soyu olduğunu gösteriyor. Dinozorlar bu nedenle kuş dinozorlarına veya kuşlara ayrılabilir; ve kuşlar dışındaki tüm dinozorlar olan soyu tükenmiş kuş olmayan dinozorlar. Dinozorlar, taksonomik, morfolojik ve ekolojik açıdan çok çeşitli bir hayvan grubudur. 10.700'den fazla canlı türü bulunan kuşlar, omurgalıların en çeşitli grupları arasındadır. Paleontologlar fosil kanıtlar

 Paleontologlar, Amerika Birleşik Devletleri, Wyoming'de bulunan fosillerden condylarths (arkaik toynaklılar) adı verilen üç yeni plasental memeli türü tanımladılar. Yeni keşfedilen arkaik toynaklılar, Miniconus jeanninae, Conacodon hettingeri ve Beornus honeyi'dir.  Bu hayvanlar, 66 ila 63 milyon yıl önce (Paleosen dönemi), kuş olmayan dinozorları yok eden Kretase sonu kitlesel yok oluşundan hemen sonra, şimdi Amerika Birleşik Devletleri'nde yaşadılar.  Dişleri ile diğer condylarthlardan ayrılan, şişmiş küçük azı dişleri ve sıra dışı dikey emaye sırtları olan condylarth ailesi Periptychidae'ye aittirler.  Eti olduğu kadar bitkileri de öğütmelerine izin verecek dişler geliştirdikleri için omnivor olabilirler, ancak bu onların yalnızca otobur olduklarını dışlamaz.  Colorado Üniversitesi Doğa Tarihi Müzesi'nden araştırmacı Dr. Madelaine Atteberry, "Dinozorların soyu tükendiğinde, farklı yiyeceklere ve ortamlara erişim, memelilerin diş anatomilerinde hızla gelişme

 Ohio Eyalet Üniversitesi'ndeki mikrobiyologlar, Tibet buzul buzundan gelen antik bakterilerin ve fajlarının (bakterileri enfekte eden virüsler) hayvanlardan veya insanlardan değil, muhtemelen topraktan veya bitkilerden kaynaklandığını bulmuşlardır. Buzul buzu, paleoiklim geçmişlerini ortaya çıkarmaya ve gelecekteki iklim değişikliğini tahmin etmeye yardımcı olan mikrobiyoloji de dahil olmak üzere bilgileri arşivler. Buzul-buz mikroplarının ilk raporları 20. yüzyılın başlarında ortaya çıktı, ancak 1980'lere kadar, Antarktika'nın neredeyse 400 bilinen buzulaltı göllerinin en büyüğü olan Vostok Gölü'nün buz çekirdeğinde mikropların araştırıldığı ve sonraki çalışmaların sonuna kadar büyük ölçüde göz ardı edildi. 1990'ların. Bu çalışmalar, çoğu buzul-buz örneğinde, deniz suyu veya toprak gibi diğer ortamlardan birkaç kat daha düşük olan bir mililitrede 100 ila 10.000 hücrelik mikrobiyal hücre konsantrasyonlarını ortaya çıkardı. Buzul çekirdeklerinde tanımlanan mikroplar

  2020'de gezegen bilimciler, James Clerk Maxwell Teleskobu (JCMT) ve Atacama Büyük Milimetre/milimetre-altı Dizisi (ALMA) radyo teleskoplarını kullanarak Venüs'ün atmosferinde küçük miktarlarda biyo-imzalı gaz fosfin (PH3) tespit ettiler. Ulusal Bilimler Akademisi Bildiriler Kitabı'ndaki yeni bir makalede, Cornell Üniversitesi'nden bir ikili bilim insanı, atmosferik fosfinin abiyotik bir kaynağı olarak volkanik olarak ekstrüde edilmiş fosfitin akla yatkınlığını tartışıyor. Cornell Üniversitesi'nden Jonathan Lunine ve doktora adayı Ngoc Truong, “Eğer varsa, fosfinin neden Venüs atmosferinde olduğunu sormak değerlidir” dedi. "Fosfin, karasal ötegezegenlerin atmosferlerinin oksitlenmesinde potansiyel bir biyolojik imza olarak düşünülmüş ve önerilmiştir." "Ancak, fosfinin biyolojik üretiminin spesifik yolu, bilinen bir doğrudan metabolik yol olmadığı için hala belirsizliğini koruyor." Yazarlar, mantoda oluşan eser miktarlardaki fosfitlerin, gözlemle

 Hücre kültürü, hücrelerin kontrollü koşullar altında, genellikle doğal ortamlarının dışında büyütüldüğü süreçtir. İlgili hücreler canlı dokudan izole edildikten sonra, dikkatlice kontrol edilen koşullar altında muhafaza edilebilirler. Bu koşullar her hücre tipine göre değişir, ancak genellikle temel besinleri (amino asitler, karbonhidratlar, vitaminler, mineraller), büyüme faktörleri, hormonlar ve gazları (CO2, O2) sağlayan bir substrat veya ortam içeren uygun bir kaptan oluşur ve fizyo-kimyasal ortamı düzenler (pH tamponu, ozmotik basınç, sıcaklık). Çoğu hücre bir yüzey veya yapay bir substrat (yapışkan veya tek katmanlı kültür) gerektirirken, diğerleri kültür ortamında (süspansiyon kültürü) serbest yüzerek büyütülebilir. Çoğu hücrenin ömrü genetik olarak belirlenir, ancak bazı hücre kültürü hücreleri, optimal koşullar sağlandığında süresiz olarak çoğalacak olan ölümsüz hücrelere “dönüştürüldü”. Uygulamada, "hücre kültürü" terimi, bitki doku kültürü, mantar kültürü ve mikro

  Stockholm sendromu, rehinelerin esaret sırasında rehineleriyle psikolojik bir bağ geliştirmesi durumudur. Tutsaklar ve tutsaklar arasında, birlikte geçirilen samimi zamanlar sırasında duygusal bağlar kurulabilir, ancak bunlar genellikle mağdurların maruz kaldığı tehlike veya risk ışığında mantıksız olarak kabul edilir. Stockholm sendromu, esas olarak tutarlı bir akademik araştırma yapısının olmaması nedeniyle, ABD'de psikiyatrik hastalıkların ve bozuklukların teşhisi için standart bir araç olan Ruhsal Bozuklukların Tanısal ve İstatistiksel El Kitabına veya DSM'ye hiçbir zaman dahil edilmemiştir.Sendrom nadirdir: FBI'dan alınan verilere göre, rehine kurbanlarının yaklaşık %5'i Stockholm sendromunun kanıtlarını göstermektedir. Bu terim ilk kez 1973'te İsveç'in Stockholm kentinde bir banka soygunu sırasında dört rehine alındığında medya tarafından kullanıldı. Rehineler, serbest bırakıldıktan sonra kendilerini tutsak edenleri savundular ve mahkemede onlar aleyhind

 JAK-STAT sinyal yolu, bir hücredeki proteinler arasındaki bir etkileşimler zinciridir ve bağışıklık, hücre bölünmesi, hücre ölümü ve tümör oluşumu gibi süreçlerde yer alır. Yol, bir hücrenin dışındaki kimyasal sinyallerden hücre çekirdeğine bilgi iletir, bu da transkripsiyon adı verilen bir süreç yoluyla genlerin aktivasyonu ile sonuçlanır. JAK-STAT sinyallemesinin üç anahtar parçası vardır: Janus kinazlar (JAK'ler), sinyal dönüştürücü ve transkripsiyon proteinlerinin (STAT'ler) aktivatörü ve reseptörler (kimyasal sinyalleri bağlayan). Bozulmuş JAK-STAT sinyali, cilt rahatsızlıkları, kanserler ve bağışıklık sistemini etkileyen bozukluklar gibi çeşitli hastalıklara yol açabilir. JAK'ların ve STAT'lerin Yapısı Dört JAK proteini vardır: JAK1, JAK2, JAK3 ve TYK2.[1] JAK'lar bir FERM alanı (yaklaşık 400 kalıntı), SH2 ile ilgili bir alan (yaklaşık 100 kalıntı), bir kinaz alanı (yaklaşık 250 kalıntı) ve bir psödokinaz alanı (yaklaşık 300 kalıntı) içerir. Kinaz alanı, JAK&

 Beynin tanıdık bireylerin yüzlerini nasıl tanıdığı, sinirbilim tarihi boyunca önemli olmuştur. Ancak görsel işlemeyi kişi belleğine bağlayan önerilen hücreler henüz bulunamadı. Yeni bir çalışma, beynin geçici kutup bölgesinde, yüz algısını uzun süreli belleğe bağlayan bu tür hücrelerin keşfini bildirdi. Rockefeller Üniversitesi'nden bilim adamları, toplu olarak yüzleri hatırlayan yeni bir bellek hücresi sınıfına sahipler. Beynin geçici kutbundaki bir alan (kırmızı-sarı), tanıdık yüz tanımada uzmanlaşmıştır. Credit: Sofia Landi Bilim adamları fMRI'yi iki al yanaklı maymunun TP bölgelerini yakınlaştırmak için bir kılavuz olarak kullandılar. Daha sonra makaklar, yalnızca sanal olarak gördükleri tanıdık yüzlerin ve tanıdık olmayan yüzlerin görüntülerini izlerken TP nöronlarının elektrik sinyallerini kaydettiler. Denekler tanıdık yüzler gördüklerinde, TP bölgesindeki nöronları oldukça seçiciydi. Görüntüyü işledikten sonra, bu nöronların bilinen ve bilinmeyen yüzler arasında hızlı b

 Topoizomerazlar (veya DNA topoizomerazları), DNA'nın aşırı veya alttan sarılmasına katılan enzimlerdir. DNA'nın sarma problemi, çift sarmal yapısının iç içe geçmiş doğasından kaynaklanmaktadır. DNA replikasyonu ve transkripsiyonu sırasında, DNA bir replikasyon çatalının önüne geçer. Azaltılmazsa, bu torsiyon, sonunda bu süreçlerde yer alan DNA veya RNA polimerazlarının DNA zincirinde devam etme yeteneğini durduracaktır.Çift sarmalın neden olduğu bu tür topolojik sorunları önlemek ve düzeltmek için topoizomerazlar DNA'ya bağlanır ve DNA zincirlerinden birinin veya her ikisinin fosfat omurgasını keser. Bu ara kırılma, DNA'nın çözülmesine veya çözülmesine izin verir ve bu işlemlerin sonunda DNA omurgası yeniden mühürlenir. DNA'nın genel kimyasal bileşimi ve bağlanabilirliği değişmediğinden, DNA substratı ve ürünü, yalnızca global topolojilerinde farklılık gösteren kimyasal izomerlerdir, bu da bu enzimlerin adıyla sonuçlanır.  Topoizomerazlar, DNA topolojisine etki ede

 Nature dergisinde bu hafta yayınlanan yeni bir çalışmada, uluslararası bir araştırmacı ekibi, Sibirya'daki Denisova Mağarası'nın Pleistosen katmanlarından toplanan 700'den fazla tortu örneğinden DNA'yı analiz etti ve 685 yılında antik hominin ve memeli mitokondriyal DNA'sını (mtDNA) tespit etti. ve sırasıyla 175 örnek; hominin mtDNA'sı için en eski kanıt Denisovalılara aittir ve yaklaşık 250.000 ila 170.000 yıl önce birikmiş olan taş aletlerle ilişkilidir; Neandertal mtDNA'sı ilk olarak bu dönemin sonlarına doğru ortaya çıkıyor; yazarlar ayrıca, Denisovalıların mtDNA'sında, faunal mtDNA'nın bileşimindeki değişikliklerle örtüşen bir devir tespit ettiler ve Denisovalıların ve Neandertallerin bölgeyi tekrar tekrar işgal ettiğinin kanıtı - muhtemelen İlk Üst Paleolitik'in başlangıcına kadar veya sonrasında, en az 45.000 yıl önce, modern insan mtDNA'sı tortullarda ilk kez kaydedildiği zaman. Güney Sibirya'daki Denisova Mağarası, Neandertaller

 Kanser, anormal hücrelerin kontrolsüz bir şekilde bölündüğü ve diğer dokuları istila edebileceği bir hastalıktır. Kanserli hücrelerde hücre büyümesini ve bölünmesini düzenleyen mekanizmalar düzgün çalışmaz. Kontrolsüz hücre büyümesi, iki tür başarısızlıktan kaynaklanabilir. Komşu hücrelerde bir araba kazası olabileceği gibi, bu da büyümesinin temasla engellenmediği anlamına gelir. Aslında kanserli hücrelerin ortak bir özelliği, bir hücre kültüründe büyütüldüklerinde üst üste yığılma yetenekleridir. Vücutta bu hücreler bir tümör oluşturur. Bazı kanserli hücreler, hücre döngüsü kontrol noktalarını atlayabilir ve bu nedenle, kromozomları tam olarak kopyalanmadığında veya metafazda düzgün şekilde hizalanmadığında bile bölünmeye devam edebilir. Hücre döngüsünü durdurmanın veya apoptozu tetiklemenin bir yolu olmadan hücreler büyümeye devam eder. Zamanla, eksik veya fazla kromozomlar ve diğer genetik anormallikler birikme eğilimindedir. Kanser tedavisi, bir tümörün cerrahi olarak çıkarılması

  Yaklaşık 66 milyon yıl önce, şu anda Meksika'da bulunan küçük Chicxulub kasabası yakınlarında 10 km (6,2 mil) genişliğinde bir asteroid Dünya'ya çarptı. Bu etki, kuş olmayan dinozorların ve gezegendeki yaşamın %75'inin Kretase sonunda yok olmasıyla sıkı bir şekilde bağlantılı olsa da, Ukrayna'daki daha az bilinen Boltysh çarpma yapısının bu olaylarla zamansal ilişkisi belirsizdir, Kitlesel yok oluştan 2.000 ila 5.000 yıl önce meydana geldi. Science Advances dergisinde yayınlanan yeni bir araştırma, Boltysh etkisinin Kretase sonu kitlesel yok oluşundan 650.000 yıl sonra meydana geldiğini gösteriyor; o zaman, iklim Chicxulub etkisinin ve Deccan Trap volkanizmasının etkilerinden kurtuluyordu.  Boltysh darbe yapısı, 6 km (3,7 mil) çapında bir merkezi yükselme ile yaklaşık 24 km (15 mil) çapındadır. Ukrayna'nın Kivorohrads'ka bölgesinde bulunan yapı, şimdi 500 m'den (1.640 fit) fazla etki sonrası çökeltilerin altında gömülü durumda. Onlarca yıl önce Boltysh'

İngiltere'nin güneyindeki Kent'te keşfedilen 110 milyon yıllık ayak izleri, theropod, ornithopod ve ankylosaurus dinozorları dahil olmak üzere üç tür dinozor tarafından bırakılmıştır.  Fırtınalı koşulların uçurumları ve kıyı sularını etkilediği ve sürekli yeni fosiller ortaya çıkardığı Folkestone'da 110 milyon yıllık (Erken Kretase dönemi) dinozor ayak izleri kayalıklarda ve deniz kıyısında keşfedildi. Paleontolog Profesör David Martill, “Folkestone Formasyonu olarak bilinen katmanlarda ilk kez dinozor ayak izleri bulundu ve bu oldukça sıra dışı bir keşif çünkü bu dinozorlar yok olmadan önce bu ülkede dolaşan son canlılar olurdu” dedi. Portsmouth Üniversitesi Çevre, Coğrafya ve Yerbilimleri Okulu.  Folkestone ayak izlerinin ankylosaurlardan, canlı tanklara benzeyen sağlam görünümlü zırhlı dinozorlardan olduğu düşünülüyor; theropodlar, Tyrannosaurus rex gibi üç parmaklı et yiyen dinozorlar; ve ornitopodlar, pelvik yapıları biraz kuşlara benzediği için bitki yiyen 'kuş ka