Her insan hücresinin yaklaşık 22.000 farklı geni vardır ve en basit prokaryotik hücreler bile genellikle en az bin gen içerir. Tüm genler aynı anda aktif olsaydı, sonuç kaos olurdu. Bunun yerine, hücreler, genlerin Her insan hücresinin yaklaşık 22.000 farklı geni vardır ve en basit prokaryotik hücreler bile genellikle en az bin gen içerir. Tüm genler aynı anda aktif olsaydı, sonuç kaos olurdu. Bunun yerine, hücreler, genlerin ne zaman etkinleştirildiğini, yani kopyalanıp çevrildiğini kontrol eder, böylece doğru miktarda farklı protein yapılabilir. Ayrıca bazı proteinlere sürekli ihtiyaç duyulurken, bazılarına ise sadece belirli koşullar altında ihtiyaç duyulur. Birçok bakteri, mevcut besinlerden yararlanmak için metabolik aktivitelerini değiştirerek dış koşullardaki değişikliklere uyum sağlar. Hatta bazıları yiyecek kıtlaştığında uykuya dalar veya sporlar oluşturur. Bu hücrelerin besin bolken uyku durumuna hazırlanmaları, besin yokken metabolik enzimler üretmeleri verimli olmaz. Peki

 Antik DNA (aDNA), eski örneklerden izole edilen DNA'dır. Bozunma süreçleri (çapraz bağlanma, deaminasyon ve parçalanma dahil) nedeniyle antik DNA, çağdaş genetik materyale kıyasla daha fazla bozulur. En iyi koruma koşullarında bile, bir üst sınır vardır. bir numunenin dizileme teknolojileri için yeterli DNA içermesi için 0,4–1,5 milyon yıl. donmuş çekirdekler, deniz ve göl çökelleri ve kazı kirleri. Antik DNA Çalışmalarının Tarihi 1980'ler aDNA olarak adlandırılacak olan şeye ilişkin ilk çalışma, 1984 yılında, Russ Higuchi ve Berkeley California Üniversitesi'ndeki meslektaşları, Quagga'nın bir müze örneğinden alınan DNA izlerinin, numunede yalnızca 150 yıl sonra kalmadığını bildirdikleri zaman yapıldı. bireyin ölümü, ancak ayıklanabilir ve sıralanabilir. Önümüzdeki iki yıl boyunca, doğal ve yapay olarak mumyalanmış örnekler üzerinde yapılan araştırmalar yoluyla Svante Pääbo, bu fenomenin nispeten yeni müze örnekleriyle sınırlı olmadığını, görünüşe göre birkaç bin yıl ö

 Nature dergisinde bu hafta yayınlanan yeni bir çalışmada, uluslararası bir araştırmacı ekibi, Sibirya'daki Denisova Mağarası'nın Pleistosen katmanlarından toplanan 700'den fazla tortu örneğinden DNA'yı analiz etti ve 685 yılında antik hominin ve memeli mitokondriyal DNA'sını (mtDNA) tespit etti. ve sırasıyla 175 örnek; hominin mtDNA'sı için en eski kanıt Denisovalılara aittir ve yaklaşık 250.000 ila 170.000 yıl önce birikmiş olan taş aletlerle ilişkilidir; Neandertal mtDNA'sı ilk olarak bu dönemin sonlarına doğru ortaya çıkıyor; yazarlar ayrıca, Denisovalıların mtDNA'sında, faunal mtDNA'nın bileşimindeki değişikliklerle örtüşen bir devir tespit ettiler ve Denisovalıların ve Neandertallerin bölgeyi tekrar tekrar işgal ettiğinin kanıtı - muhtemelen İlk Üst Paleolitik'in başlangıcına kadar veya sonrasında, en az 45.000 yıl önce, modern insan mtDNA'sı tortullarda ilk kez kaydedildiği zaman. Güney Sibirya'daki Denisova Mağarası, Neandertaller