Serbest dolaşan virüsler, özellikle de RNA molekülünü kullanarak genetik talimatlarını kodlayan koronavirüsler ve grip virüsleri, insan konak hücrelerinde çoğalırken ortaya çıkan kopyalama hataları nedeniyle sık ve rastgele mutasyona uğrar. Bazı mutasyonlar, virüsün antikorlardan kaçmasını sağlar; bazıları hücreyi enfekte etme yeteneğini geliştirir; diğerleri ise hiçbir fayda sağlamadıkları veya hatta onu zayıflatabilecekleri için fark edilmezler. Delta'nın başarısının anahtarı, varyantın SARS-CoV-2'yi kaplayan ve virüse kendine özgü taç benzeri görünümünü veren spike proteininde biriktirdiği mutasyonların toplanmasıdır. Almanya'daki Leibniz Primat Araştırma Enstitüsü'nde bulaşıcı hastalık biyoloğu olan Markus Hoffmann, bu mutasyonların başak noktasını değiştirdiğini ve sonuç olarak mevcut antikorların bir kısmının bu kadar sıkı veya sık bağlanmayabileceğini açıklıyor. Hoffman ve diğerleri, Delta ve yakından ilişkili Kappa varyantının, önceki enfeksiyon ve aşılama yoluy