Beyza Gülçin Eracun - Moleküler Biyoloji Ve Genetik –Haliç Üniversitesi Mikroorganizmalar gördüğümüz dokunduğumuz her yerde ve her canlıda bulunduğu gibi insan vücudunun büyük bir kısmında da bulunmaktadır. İnsan vücudunda yaşayan tüm mikroorganizmalar “Mikrobiyota”, bu mikroorganizmaların taşıdıkları genetik bilgi ise “Mikrobiyom” olarak adlandırılmaktadır (Karatay E. (2019)). İnsan mikrobiyotasını, virüsler, bakteriler mantarlar ve çeşitli ökaryotik mikroorganizmalar oluşturmaktadır. Mikrobiyotayı oluşturan tüm canlılar mutualist (iki canlının karşılıklı fayda sağlayarak yaşaması), kommensalist (iki canlıdan birinin diğerine yarar sağlayarak yaşaması) veya patojen olabilmektedirler.  İnsan Mikrobiyotasında bulunan canlıların %29’u mikroorganizmalar için çeşitli besin öğeleri ve geniş yüzey alanı bulunması nedeniyle gastrointestinal sistemde (GİS) bulunmaktadır. Geriye kalan mikroorganizmalar ise %1 oranında kanda, %9 oranında ürogenital sistemde, %14 oranında hava yollarında ve %2

  Zeynep Anaz – Moleküler Biyoloji ve Genetik, Haliç Üniversitesi KROMOZOM NEDİR ve KR4OMOZOMUN YAPISI    Gen olarak adlandırılan maddeler aracılığıyla canlıların bütün özellikleri nesilden nesile aktarılmaktadır. Genetik madde ise gen adı verilen parçacıklardan meydana gelen ve nesilden nesile geçen maddeye verilen isimdir.   Kromozomlar canlının genetik materyali olan DNA’yı barındıran ve hücrelerin çekirdek kısmında yer alan mikroskop ile görülen ipliksi yapıya sahip maddedir. Kalıtsal özellikleri bulundurur ve hücrede meydana gelen olayların düzenlemesinde görev alır. Şekil 1: Kromozomun yapısı Sentromer iğ ipliklerinin bağlanma kısmıdır ve kromozomun en önemli kısmıdır. ( Elçi, Sancak, 2013) Hücre bölünmelerindeki anafaz evreleri sırasında kromozomların iğ ipliklerine bağlanarak hücrenin kutuplara doğru çekilmesinde rol oynarlar. Sentromer kromozomları iki kola böler. Bu iki bölgeye kromozomun kolları adı verilir. Her kromozomun sentromerinin konumu her zaman aynıdır.    Kroma

  Kanser immünoterapisi (bazen immüno-onkoloji olarak da adlandırılır), kanseri tedavi etmek için bağışıklık sisteminin uyarılmasıdır ve bağışıklık sisteminin hastalıkla savaşma konusundaki doğal yeteneğini geliştirir. Kanser immünolojisinin temel araştırmasının ve büyüyen bir onkoloji alt uzmanlığının bir uygulamasıdır. Kanser immünoterapisi, kanser hücrelerinin genellikle tümör antijenlerine, yüzeylerinde bağışıklık sisteminin antikor proteinleri tarafından tespit edilebilen ve onlara bağlanan moleküllere sahip olduğu gerçeğinden yararlanır. Tümör antijenleri genellikle proteinler veya diğer makromoleküllerdir (örneğin karbonhidratlar). Normal antikorlar dış patojenlere bağlanır, ancak modifiye edilmiş immünoterapi antikorları, bağışıklık sisteminin inhibe etmesi veya öldürmesi için kanser hücrelerini işaretleyen ve tanımlayan tümör antijenlerine bağlanır. Kanser immünoterapisinin klinik başarısı, farklı kanser türleri arasında oldukça değişkendir; örneğin, mide kanserinin belirli al