DNA ligaz, bir fosfodiester bağı oluşumunu katalize ederek DNA zincirlerinin birbirine bağlanmasını kolaylaştıran spesifik bir enzim türüdür, bir ligazdır (EC 6.5.1.1). Canlı organizmalarda dupleks DNA'daki tek zincir kırıklarının onarılmasında rol oynar, ancak bazı formlar (DNA ligaz IV gibi) çift sarmal kopmalarını (yani DNA'nın her iki tamamlayıcı sarmalındaki bir kopma) spesifik olarak onarabilir. Tek iplikli kopmalar, DNA'yı tamamen onarmak için son fosfodiester bağını yaratan DNA ligazıyla, bir şablon olarak çift sarmalın tamamlayıcı ipliği kullanılarak DNA ligaz tarafından onarılır. DNA ligaz, hem DNA onarımında hem de DNA replikasyonunda kullanılır. Ek olarak, DNA ligazı, rekombinant DNA deneyleri için moleküler biyoloji laboratuvarlarında yaygın olarak kullanılmaktadır. Saflaştırılmış DNA ligazı, rekombinant DNA oluşturmak üzere DNA moleküllerini birleştirmek için gen klonlamasında kullanılmaktadır. Enzimatik Mekanizma DNA ligazın mekanizması, bir nükleotidin (&qu

 Bir gen kopyalandıktan (ve ökaryotik bir gense işlendikten) sonra, kodu çözülmeye hazırdır. Çeviri, bir proteinin sentezini yönlendirmek için mRNA'daki nükleotid dizisini kullanan sitozoldeki büyük moleküler kompleksler olan ribozomların işidir. Bu işleme çeviri diyoruz çünkü “dil” “nükleik asit”ten “protein”e dönüşüyor. Ribozom, birkaç rRNA molekülünden oluşan bir çekirdeğin yüzeyinde noktalı düzinelerce küçük protein içeren karmaşık bir moleküler makinedir. Ökaryotik ribozomlar, prokaryotik ribozomlardan biraz daha büyük ve daha karmaşıktır, ancak tüm ribozomlar benzer bir yapıya sahiptir ve aynı temel işlemleri gerçekleştirir. Tipik bir E. coli hücresi yaklaşık 20.000 ribozom içerir (kütlesinin %20'si) ve bir memeli hücresi 10 milyon ribozom içerebilir; bu, hücreler için protein sentezinin önemini gösterir. Bir ribozom, bir mRNA dizisini okumaya nereden başlayacağını nasıl bilir? Ve bir protein oluşturmak için hangi amino asitleri kullanacağını nereden biliyor? Her iki soru